Waarom en hoe ik het in mijn hoofd heb gehaald om in Finland te gaan wonen

Waarom ga ik een paar maanden in Finland wonen? Die vraag stel ik mezelf nu steeds vaker nu het moment dat ik naar Finland vertrek steeds dichterbij komt. Maar niet alleen ik. Ook mijn ouders, maar vooral mijn vriend. Aan de ene kant snapt hij het heel goed, maar aan de andere kant niet. Dat kan ik wel begrijpen. Want eerlijk, ik snap het zelf ook nog niet helemaal. Benieuwd hoe het zit?


Waarom ga ik naar het buitenland? 


Ik ben nu halverwege mijn tweede studiejaar ( ik studeer Gezondheid en Leven aan de VU). In het derde jaar heb je een semester de ruimte om zelf vakken te kiezen, de minor. Dit kan zijn aan de VU, aan een andere universiteit in Nederland of in het buitenland. Ik wilde mijn minor gewoon aan de VU doen. Lekker makkelijk, dacht ik. Toch ging ik mee met een vriendin naar de voorlichting voor een minor in het buitenland. Ik was eigenlijk wel benieuwd, maar ik ging het toch heen met het idee 'dit is niets voor mij'. Maar niets is minder waar. Ik was zo enthousiast na die voorlichting en ik ben me gaan verdiepen in mijn mogelijkheden.

Finland: hoe en wat?

Voor mijn studierichting was er niet heel veel keus. Er zijn een paar universiteiten in Canada en Amerika waar ik heen kon, maar ook Australië. Hoewel Australië mij heel gaaf leek (en nu nog steeds), vond ik toch de stap te groot om daar daadwerkelijk naar toe te gaan. In Europa waren de keuzes ook beperkt. Er is een universiteit in Duitsland en een paar in Engeland waar ik terecht kan met mijn studierichting. En één in Finland. 

Finland leek mij wel wat. Een totaal ander land dan Nederland, maar toch nog 'dichtbij'. De vakken die ik daar kan volgen sluiten ook precies aan bij de richting die ik later op wil gaan, Health Economics. Na wat onderzoek gedaan te hebben en veel contact gehad te hebben met de University of Eastern Finland heb ik besloten om mij in te schrijven. Zo gezegd, zo gedaan. Ik zit nu midden in de inschrijving. Het is een hoop geregel, zowel in Finland als in Amsterdam, maar als het goed is zit ik vanaf September voor een paar maanden in Kuopio te Finland. 

Het semester duurt van de eerste week september tot halverwege december. Ik ga waarschijnlijk de laatste week van augustus naar Finland toe, zodat ik mee kan doen aan de introductieweek en een beetje kan wennen voordat het schoolleven weer begint. Ik heb nog geen idee wanneer ik precies terug ga, dus ik ben van plan om alleen een enkeltje naar Finland te boeken en dan zie ik wel wanneer ik precies weer naar huis ga.

Ben ik gek geworden?

Ik vind het doodeng. Ik heb een hele goede band met mijn ouders en met mijn broertje. Ik heb het erg naar mijn zin thuis en ik zou nog absoluut niet op kamers willen. Daarnaast betekent dit dat ik mijn vriend moet 'achterlaten'. Dit klinkt heel dramatisch, maar ik heb het volste vertrouwen dat dit goed komt. Het is maar 3 à 4 uur reizen naar de plek waar ik zit, dus zowel mijn ouders als mijn vriend kunnen 'makkelijk' langs komen. Het is niet zo dat ik aan de andere kant van de wereld zit. 

Hoewel ik nu al weet dat ik het er moeilijk mee ga krijgen, weet ik ook dat dit erg goed voor mij is. Zo leer ik zelfstandig te worden en het is een grote kans om mezelf verder te ontwikkelen. Ik hou zielsveel van mijn vriend en ouders, maar ik vind het toch ook erg belangrijk om op mijn eigen benen te kunnen staan en om kansen waarvan ik denk dat die van betekenis zijn voor mij met beide handen aan te grijpen.

Ik kijk er onwijs naar uit en ook wel een beetje tegenop. Moeilijk wordt het zeker, maar ach, voor ik het weet ben ik weer thuis! (En misschien wil ik dan niet meer naar huis, haha).

Geen opmerkingen